hiç inkar etmedim…

sessizliğin içinde,
yalnızlık tebessüm etmekte,
yıpratmışım bütün temiz kağıtları...
hepsinin suçu benim,
hiç inkar etmedim…
sığındım, affedilmek bekledim
kolları sararken bedenimi
yüreği de sevsin istedim yüreğimi
içimde bir boşluk hızla büyürken
bütün gücümle kaçıyordum
kaçtığımın, kendim olduğunu
çok sonradan anladım...
oysa ki tek bir an bile kaçamadım
ayağımdan bağlanmışım,
kaçtığımı zannederek dönüyorum,
döndükçe yarıçapı küçülen bir daire
her adım da sana kaçıyorum aslın da…
ve şimdi yalnızlıkla oturmuşum,
ağlıyorum…
gözüm göremiyor,
elim elleyemiyor,
sesim seslenemiyor, sana…
yıpratmışım bütün temiz hatıraları…
hepsinin suçu benim,
hiç inkar etmedim…