Adem (a.s) ve Havva validemiz dünya ya teşrif ettiklerinde kilometrelerce mesafe uzaktalardı birbirlerine..ama insan kendi canından bir parçayı bilmez mi? ve bildi.. dünya denen sürgünde kendi kaburga kemiğinden yaradılan o eşini buldu... onların yasak meyveyi yemesiyle dünya bir sıfat daha kazandı, imtihan dünyası.. Bu onlara bir imithandı..ve nesillerine... Ve bizi bizden iyi bilen Rabbimiz hepimize kaldıra bileceği yükü yükledi.. eşit değil bizi birbirimize denkledi...
Bezm-i Elest de, Rabbin kendini tanıttığı, varlığını billdirdiği, ruhların birbirini ilk gördüğü o meclisten bu yana, ezelden buyana ve kainatın sonuna kadar ebede kadar var olacak o macera başladı işte.. Aşk başladı işte...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder