her halini...

Her halini bilmek isterken başladı bu yangın.En güzelinden, en salaşına, en huylusundan, en huysuzuna, en mutlusundan, en hüzünlüsüne...her halini.
Bilmek isterken, nasıl su içtiğini. Her zerrenin boğazından nasıl akıp gittiğini. Gülerken ki halini. Yüzünde ki çizgilerin oluşturduğu sevimliliğini. Bilmek isterken, saçının tellerini. Yağmur tanelerinin deydiğindeki halini, alnına düşeni elinle itişini. Elinin ayasındaki en derin çizgiyi. Bilmek isterken, nasıl sinirlendiğini, en kızgın halini. Hani o dengeli tavrınla kendine hakim halini. Kızarken birine ve teselli ederken birini, görmek isterken seni.
Bilmek isterken, en görmek istemediğim hüzünlü halini. Derininden etkilerken yüzündeki ifadeyi. Hani ağlamaklı olurya insan, boğazında düğüm olur, işte öyleyken seni. Gözlerinden yaş akar mı ki? Değer mi yanaklarına? Yuvarlanır mı ki içimi titreticek göz yaşların, gözlerinden?
Bilmek isterken, yürürken, koşarken, yetişmeye çalışırken. Konuşurken, susarken. Yerken, içerken. Çalışırken, uyurken. Gezerken, eğlenirken...
Bilmek isterken, aklından geçeni. Bu en derini. Söylerken ne hissettiğini. Gülerken ve ağlarken içinden ne geçtiğini. Bilmek isterken, en yalnızken aklından geçirdiklerini.
Ve bilmek isterken, severken ki halini. Sevişini, sevinişini en masumanesinden.
Bilmek isterken her halini ve sen bildirmezken, yüreğimin çaresizliği kendi çaresi olurken, yangınım oldu, en derinim de, yüreğim de, çaresizliğim de...

ömrümüz geçiyor...

ömrümüz geçiyor
bu geçen bizim ömrümüz.
yeni bir günü heycanla beklerken,
düşünemiyoruz ki bu giden ömrümüzden.
düşünemiyoruz bir sona varacağını,
uçsuz bucaksız gibi yaşadığımız hayatın.
bugün de akşam olduysa ve yine güneş battıysa,
bu geçen ömrümüzden...

düşünemiyoruz,
sevdiklerimizi bir daha görememe ihtimalini.
bugün kırdıysam seni,
yarına bıraktıysam, kalbini alma işini,
düşünemiyorum seni kaybetmeyi
ve bugün de akşam olduysa, güneş battıysa,
bu geçen de ömrümüzden...

ömrümüz geçiyor
bu geçişin içinde en çok ihtiyacımız olandır, sevgi
ve başkalarından en çok esirgediğimizdir
arkadaş, anne, baba, kardeş...
hep olacakmış gibi esirgedik sevgimizi.
unuttuk ve bazen birbirimizi
bugün de akşam olduysa ve yine güneş battıysa
bu geçen de ömrümüzden

ömrümüz geçiyor,
nasıl geçerken bize sormuyorsa,
yaşarken sormayız bizde ona.
bu geçen bizim ömrümüz.
gitmeye az veya çok, bilmiyorsak
hatırlayalım, unuttuğumuz gülüşleri
kazanalım, kaybettiğimiz yürekleri
uyandıralım, sessizce uyuttuğumuz sevgilerimizi
çünkü, bu geçen bizim ömrümüz...
sevdiklerime selam olsun...